1. ( គុ. ឬ ន. ) ដែល​ទីទៃ​ពី​មាន​​ទឹក គឺ​ដែល​គ្មាន​ទឹក : ទី​គោក, ម្ហូប​គោក, សម្ល​គោក, ឆា​គោក, ឡើង​ទៅ​លើ​គោក ។
  2. ទួល​កណ្ដាល​វាល ឬ កណ្ដាល​វាល​ស្រែ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​គេ​ធ្វើ​ជា​ភូមិ​លំនៅ ក៏​មាន​ដោយ​ច្រើន ។
  3. ( ន. ) ឈ្មោះ​តំបន់​ទួល​ខ្ពស់​មួយ ក្នុង​សង្កាត់​លេខ ២ ក្រុង​ភ្នំពេញ ឋិត​នៅ​ខាង​លិច​មណ្ឌល​កីឡា​ក្រុង ជា​ទី​គោក​ដែល​ទឹក​មិន​លិច​ក្នុង​រដូវ​វស្សា ។ ដោយ​ហេតុ​ទួល​នោះ ជា​ទី​​គោក​ខ្ពស់​ទឹក​មិន​លិច​ដូច្នោះ ទើប​គេ​ហៅ ទួលគោក ។ ត​មក​ហៅ​ក្លាយ​ថា ទួលគក មក​ពី​សរសេរ​ជា​អក្សរ​បារាំង​ថា Kork ។ សព្វ​ថ្ងៃ​រាជការ​ក្រុង​រៀប​ចំ​តំបន់​នេះ​ទៅ​ជា​ភូមិ​មួយ​ដ៏​ស្អាត​ល្អ​សមរម្យ​តាម​សម័យ​និយម : ទួលគោក​ជា​តំបន់​ថ្មី​មួយ​ក្នុង​ព្រះ​រាជ​ធានី​ភ្នំពេញ ។
  4. ភូមិនៃឃុំបវេល Kouk
  5. ភូមិនៃឃុំសង្កែសាទប
  6. ភូមិនៃឃុំអមលាំង
  7. ភូមិនៃឃុំស្អាង
  8. ភូមិនៃឃុំរំដោះស្រែ
  9. ភូមិនៃឃុំរំចេក
  10. ភូមិនៃឃុំល្អក់