ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំលេង

អក្ខរាវិរុទ្ធ និស្ស័យ
សទ្ទតា និះ-ស័យ
ឡាតាំងយានកម្ម nihsay
IPA (បមាណីយ) គន្លឹះ /nihsaj/


នាម

និស្ស័យ

[និស-សៃ] (បា.) ( ន. ) (និស្សយ) ការ​នៅ​អាស្រ័យ​ក្រោម​ឱវាទ​និង​ក្រោម​ការ​គ្រប់គ្រង​នៃ​អ្នក​ដទៃ : សូម​និស្ស័យ គឺ​សូម​នៅ​អាស្រ័យ​ក្រោម​ឱវាទ និង​ក្នុង​ការ​ឧបត្ថម្ភ, ការ​សង្គ្រោះ​ដោយ​ពុំ​បណ្ដែត​បណ្ដោយ, ពុំ​មើល​បំណាំ : មាន​ព្រះ​ពុទ្ធប្បញ្ញត្តិ​ថា សាមណេរ​ត្រូវ​សូម​និស្ស័យ​នឹង​ភិក្ខុ​អ្នក​ចេះ​វិន័យ ហើយ​នៅ​ក្នុង​ការ​គ្រប់គ្រង​របស់​លោក​ជានិច្ច​ ។ល។ (ព. វិ. ពុ.) ។ ឲ្យ​និស្ស័យ គឺ​ទទួល​ឲ្យ​នៅ​ជ្រក​អាស្រ័យ ។ គ្មាន​និស្ស័យ​នឹង​គ្នា គឺ​គ្មាន​ការ​នៅ​ជ្រក​អាស្រ័យ​អ្វី​នឹង​គ្នា​ឡើយ​ ។ អស់​និស្ស័យ​នឹង​គ្នា គឺ​អស់​មាន​ការ​ប្រាស្រ័យ​គ្នា​ត​ទៅ​ទៀត ។ ជន​ជា​ពំនាក់, ជា​អ្នក​ទំនុក​បម្រុង : ខ្ញុំ​ប្រកប​ជំនួញ​ធំ​ពុំ​កើត ព្រោះ​គ្មាន​និស្ស័យ គឺ​គ្មាន​អ្នក​ទំនុក​បម្រុង ។