• អក្សរសព្ទខ្មែរ: /ព្រ'ហ៊ាស់/ (បមាណីយ)
  • អក្សរសព្ទខ្មែរ: /ព្រ'ហឿស/ (ភូមិកណ្ដាល ឃុំសិង្ហ ស្រុកអូរជ្រៅ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ)

ព្រហ៊ាស់ សំ.; សំ. ក្ល. ( ន. ) (វ្ឫហស្បតិ; វ > ព, ឫ > រឹ = ព្រឹហស្បតិ) ឈ្មោះ​ថ្ងៃ​ទី ៥ ក្នុង​មួយ​សប្ដាហ៍ : ថ្ងៃ​ព្រហស្បតិ៍ ។ ពោល​តាម​លទ្ធិ​ព្រាហ្មណ៍ ថា ជា​នាម​នៃ​ទេវតា​វិសេស​អង្គ​មួយ ជា​ប្រធាន​ឬ​ជា​ម្ចាស់​នៃ​មន្ត​វិជ្ជា​និង​អក្សរ​សាស្រ្ត, ជា​គ្រូ​នៃ​ពួក​ទេវតា, ហៅ​ថា ព្រះ​វ្ឫហស្បតិ (ព្រះ​ព្រហស្បតិ៍); ខាង​តារា​សាស្ត្រ ថា​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​ផ្កាយ​មួយ ក្នុង​ពួក​ផ្កាយ​នព្វ​គ្រោះ ហៅ​ថា ផ្កាយ​ព្រហស្បតិ៍; ព្រោះ​ហេតុ​នោះ បាន​ជា​បុព្វ​បុរស​ទាំងឡាយ​របស់​យើង ហៅ​ថ្ងៃ​ព្រហស្បតិ៍​ថា ព្រហស្បតិ៍​រាជ​គ្រូ (តាម​លទ្ធិ​នុ៎ះ​ឯង), តាំង​ជា​ទម្លាប់​ឲ្យ​សិស្ស​ចាប់​ផ្ដើម​រៀន​អក្សរ, លេខ​នព្វន្ត, មន្ត, វិជ្ជា​ទាំងពួង រើស​រក​តែ​ថ្ងៃ​ព្រហស្បតិ៍ ដោយ​ប្រកាន់​ជឿ​ថា​នឹង​បាន​ឆាប់​ចេះ ទាំង​នឹង​មាន​សេចក្ដី​សុខ​សប្បាយ​រៀង​ទៅ​ផង ។