សង្ហារ
សង់-ហា សំ. បា. ( ន. ) (សំហារ) ការនាំយក; ការបំប្រួញ, សង្ខេប; ការរូបរួម; ការទម្លាយបង់; ការបំផ្លាញ, ការបំបាត់បង់, ការផ្តាច់ផ្តិល ។ ខ្មែរច្រើនប្រើជា កិ. សំដៅសេចក្ដីថា “បំផ្លាញ, បំបាត់បង់, ផ្តាច់ផ្តិល, សម្លាប់” : សង្ហារជីវិត ផ្តាច់ផ្តិលជីវិត ។
សង់-ហា រ. ស. ( ន. ) ត្រាសម្រាប់ក្សត្រិយ៍, ត្រាផែនដី, ព្រះលញ្ឆករ : បោះព្រះសង្ហារ ។