សៈរ៉ៈទៈ បា.; សំ. ( ន. ) (សរទ; ឝរទ៑) រដូវ​ចុះ​អ័ព្ទ​ឬ​រដូវ​មាន​ខ្យល់, ភ្លៀង, ទឹក​សន្សើម​ខ្លះ; ហៅ សរទ​កាល ឬ សរទ​រដូវ; ក៏​បាន (ម. ព. រតូវ ឬ រដូវ ត្រង់ រដូវ​ទី ៣ ដែល​និយាយ​ពី​រដូវ ៤ និង​ត្រង់ រដូវ​ទី ៦ ដែល​និយាយ​ពីរ​រដូវ ៦) ។