ឱដ្ឋជ
អោត-ឋៈជៈ បា.; សំ. ( ន. ) (ឱដ្ឋជ; ឱឞ្ឋ្យ) អក្សរដែលមានសូរសំឡេងកើតត្រង់រឹមបបូរមាត់ គឺមានសូររះបបូរមាត់ចេញមក, មាន ៧ តួគឺ ឧឩ, បផពភម; រួម ប៉, ប៊ និង ហ្វ ត្រង់ដែលមានសូរសំឡេងជា F ដូចជា ហ្វឹក, ហ្វូង នេះផងជា ១០ តួ (អក្សរ វ ជា ទន្តោដ្ឋជៈ មានសំឡេងកើតត្រង់ប្រទល់ធ្មេញនិងរឹមបបូរមាត់) ។ ឱដ្ឋជៈ សូរបបូរមាត់, labial, labiale សូរព្យញ្ជនៈ ដែលមានទីបន្លឺនៅបបូរមាត់គឺបបូរមាត់លើនិងបបូរមាត់ក្រោមប៉ះគ្នា។ ព្យញ្ជនៈសូរបបូរមាត់មាន: [p], [b], [m], ...។