សូមជួយដាក់សំឡេង ។

ខ្មែរ កែប្រែ

ការបញ្ចេញសំឡេង កែប្រែ

កន់-ដោច[kɑndaoc]

និរុត្តិសាស្ត្រ កែប្រែ

មកពីពាក្យ ដោច>ដ+ោ+ច>ក+ណ+្ដ+ោ+ច>កណ្ដោច ។ (ផ្នត់ដើម)

គុណនាម កែប្រែ

កណ្ដោច

  1. ដែល​ត្រមោច​ឯក​ឯង, ដែល​មាន​ចិត្ត​ត្រមោច លន្លង់លន្លោច​ក្នុង​ទី​ស្ងាត់​ជ្រងំ
    ឧទាហរណ៍: គ្នា​ជា​មនុស្ស​កណ្ដោច​ទាំង​ថ្ងៃ​ទាំង​យប់ ។

ពាក្យទាក់ទង កែប្រែ

សន្ដានពាក្យ កែប្រែ

បំណកប្រែ កែប្រែ

គុណកិរិយា កែប្រែ

កណ្ដោច

  1. ដោយ​ត្រមោច​ឯក​ឯង, ដោយ​មាន​ចិត្ត​ត្រមោច លន្លង់លន្លោច​ក្នុង​ទី​ស្ងាត់​ជ្រងំ
    ឧទាហរណ៍: នៅ​កណ្ដោច​ម្នាក់​ឯង ។ គេ​អាច​ប្រើ​ពាក្យ កណ្ដោច នេះ​ផ្សំ​ជា​មួយ​នឹង​ពាក្យ កណ្ដាច់ ២ គុ. ផង​ក៏​បាន
    ឧទាហរណ៍: យក​ខ្សែ​កណ្ដាច់កណ្ដោច​អ៊‌ីចឹង​មក​ឲ្យ​គ្នា ! ប្រើ​ការ​អី​នឹង​កើត ?

ពាក្យទាក់ទង កែប្រែ

បំណកប្រែ កែប្រែ

មើលពាក្យ កែប្រែ

ឯកសារយោង កែប្រែ