បា.; សំ. ( ន. ) (ខន្តិ; ក្សាន្តិ) អំណត់អត់ឱន, សេចក្ដីអត់ធន់, អត់ទ្រាំនូវកំហឹងនិងសេចក្ដីទុក្ខកង្វល់ជាដើម ។
