ខីណៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (ខីណភាវ; ក្សីណ--) ភាពនៃវត្ថុដែលអស់ទៅ, ការអស់រលីង, ដំណើរដែលអស់ឥតមានសេសសល់ ។
