( កិ. វិ. ) អំពីសណ្ឋានដែលផុសភលៗ ឡើង : ទឹកពុះខ្ជោល ។ គុ. សំដីខ្ជោល គឺសំដីដែលចេះតែ មានចេញមកឥតកោតក្រែង ។
