ខ្លោច
( គុ. ) ដែលឆ្អិនមិនស្រួលមិនល្អដោយដុត, ដោយអាំង, ដោយលីង, ដោយរោលមិនស្រួល ភ្លើងឆេះតែខាងក្រៅ មិនឆ្អិនខាងក្នុង ឬ ឆេះទាំងក្នុងទាំងក្រៅ : បាយខ្លោច, ត្រីខ្លោច ជាដើម ។ ដែលអាណិតយ៉ាងខ្លាំងក៏ហៅថា អាណិតខ្លោចចិត្ត ដែរ ។ ខ្លោចផ្សា គឺសង្រេងសង្រៃខ្លាំង ហាក់ដូចជាឆេះខ្លោចហើយផ្សាក្នុងចិត្ត ។