ខ្វាក់
( គុ. ) ដែលបាត់ចក្ខុប្រសាទ, ដែលងងឹតមើលមិនឃើញ : មនុស្សខ្វាក់ភ្នែក ។ របស់អ្វីៗ ដែលមានជ្រុង ៤ ហើយមានជ្រុងខ្លះខូចខាតមិនពេញ ក៏ហៅថា ខ្វាក់ ដែរ : សសរខ្វាក់ជ្រុង ។ ដោះខ្វាក់ គឺដោះមនុស្សប្រុសដែលទ្រុឌត្រង់កណ្ដាល ។ ជាតហិង្គុលខ្វាក់ គឺជាតហិង្គុល ដែលគេស្លឲ្យមានសាច់រឹង សម្រាប់ប្រើជាថ្នាំរំងាប់រោគក្ដៅ ។