គៈជេន សំ.; បា. ( ន. ) (គជ + ឥន្ទ្រ > គជេន្រ្ទ; គជ + ឥន្ទ > គជិន្ទ, គជេន្ទ) ស្ដេចដំរី ។ អ្នកដែលជាធំខាងមុខការរក្សាដំរី, (ចៅហ្វាយដំរី គឺចៅហ្វាយក្រុមរក្សាដំរីព្រះរាជទ្រព្យ) ។
