គ័ន-ឋី បា.; សំ. ( ន. ) (គណ្ឋិ; គ្រន្ថិ “ថ្នាំង, សន្លាក់, សង្កាត់, ខ, សេចក្ដី​រួបរួម...”) ឈ្មោះ​គម្ពីរ​ពួក​មួយ ខាង​ពុទ្ធ​សាសនា ជា​គម្ពីរ​សម្ដែង​សេចក្ដី​អធិប្បាយ​បាលី មាន​លំនាំ​ស្រដៀង​នឹង​គម្ពីរ​អដ្ឋកថា តែ​ញែក​សេចក្ដី​ពិស្ដារ​ច្បាស់លាស់​ជាង​អដ្ឋកថា; គម្ពីរ​គណ្ឋី​នេះ​មាន​ច្រើន​តែ​ខាង​ប៉ែក​វិន័យ ។