បា. ( ន. ) (ក្លាយមកពី បា. គម្ភីរ “ជ្រៅ”) សាស្ត្រា, ច្បាប់, ធម្មវិន័យ ដែលរួបរួមដោយពួក ដោយប៉ែក ដោយខ្សែ : សាស្ត្រាមួយគម្ពីរ ។
