ស. ( គុ. ) (កាងគ្វាយ អ. ថ. ខាងខ្វាយ “ចង្កា​ក្របី”) ឈ្មោះ​គ្រឿង​ទព្វ​សម្ភារៈ​​ជា​ប្រដាប់​ប្រាសាទ​ពី​បុរាណ​ដែល​មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ចង្កា​ក្របី : ត្រី​សូល៍​​គាងឃ្វាយ ។