គុយ-ហៈ, គុយ-ហ័ប-ប៉ៈទេស បា.; សំ. ( ន. ) (គុហ្យ ឬ គុហ្យប្រទេឝ) អវយវៈដែលត្រូវតែបិទបាំង, ត្រូវតែលាក់; លិង្គ (ខ្មាសរបស់បុរសស្រ្តី) ច្រើនប្រើចំពោះតែបុរស ។ គុយ្ហប្បទេស
