គូ

( ន. ) ស្នាមភ្លោះព័ទ្ធជុំវិញបន្ទាយ ឬ វាំង; ពាក្យបុរាណហៅ កសិណ ដូចយ៉ាងកសិណព័ទ្ធជុំវិញនគរវត្តជាដើម ជាប់ហៅរៀងមករហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ។ គូទឹក moat, douve សំណង់ស្នាមភ្លោះបុរាណព័ទ្ធជុំវិញបន្ទាយ វាំង ប្រាសាទ វត្ត ឬ ភូមិ ពាក្យបុរាណហៅ កសិណ ដូចយ៉ាង កសិណព័ទ្ធជុំវិញអង្គរវត្តជាដើម។ គឺស្នាមភ្លោះដែលព័ទ្ធជុំវិញបន្ទាយ ឬវាំង បុរាណហៅថា «កសិណ» ។ ទឹកដែលនៅជុំវិញប្រាសាទអង្គរវត្តហៅថា «កសិណ» ។
( ន. ) ចំនួនពីរផ្ទឹមគ្នា, មួយគូ, ពីរគូ, ។ គូកម្ម គឺបុរសនិងស្ត្រីបានគ្នាជាប្ដីប្រពន្ធ ហើយព្រាត់គ្នាទៅវិញក្នុងកាលរហ័សឆាប់ ។ គូព្រេង គឺបុរសនិងស្រ្តី ដែលយល់ថាបានកសាងជាមួយគ្នាអំពីអតីតជាតិមកហើយ បានគ្នាជាប្ដីប្រពន្ធ នៅឋិតថេរជាមួយគ្នាជាសុខតទៅហៅថា បុព្វេសន្និវាស ។ គូស្រករ គឺប្ដីប្រពន្ធដែលមានអាយុស្រករគ្នា : មានគូស្រករ ។
(សិល្បៈ) ១-ក្បាច់គូមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមចង្អុលដៃនិងម្រាមកណ្ដាល ចង្អុលបញ្ឈរញែកចេញពីគ្នាមានលំនាំដូចមែកឈើបែកចម្ពាម ឯម្រាមបីទៀតបត់ប្រជុំគ្នា ដោយអ្នករាំត្រូវបែរបាតដៃមករកមុខរបស់ខ្លួន។ ២-ក្បាច់គូមានរបៀបរាំដោយប្រើម្រាមចង្អុលដៃទាំងពីរមកដាក់ផ្គូផ្គងគ្នាមានលំនាំដូចរុក្ខជាតិ មានមែកពីរទន្ទឹមគ្នា ក្នុងន័យប្រៀបធៀប ឯម្រាមបួនទៀត បត់ប្រជុំគ្នាដោយអ្នករាំត្រូវផ្កាប់បាតដៃ។