( ន. ) មនុស្ស​ដែល​​​ស៊ី​ឈ្នួល​ធ្វើ​ការ ។ ពាក្យ​នេះ​មាន​ដើម​កំណើត​នៅ​ប្រទេស​ហិណ្ឌូស្តង់, គេ​សរសេរ កុលិ សំដៅ​ចំពោះ​តែ​ទៅ​លើ​មនុស្ស​ស៊ី​ឈ្នួល​ធ្វើ​ការ​ជាតិ​ហិណ្ឌូ ឬ ចិន ; គេ​បាន​យក​ពាក្យ​នេះ ទៅ​ប្រើ​ក្នុង​ប្រទេស​អង់គ្លេស, ត​មក​ដល់​ប្រទេស​បារាំងសែស, ទើប​ផ្សាយ​មក​ក្នុង​ប្រទេស​ឥណ្ឌូចិន មាន​ស្រុក​ខ្មែរ​ជាដើម ។ (សំ. កុលិ “ដៃ”) ។