- សំ. បា. ( ន. ) (គោល ឬ គោលក “ដុំ, ដុំមូល, មណ្ឌល; កូនគ្លី ...”) ដុំថ្ម, ដុំដែក, ដុំ ឬ កំណាត់ឈើ, ឬក៏ដុំផ្ទាំងដែលរៀបឥដ្ឋ ទោះមានចារឹកអក្សរក្ដី មិនមានអក្សរក្ដី ដែលគេជីកដាំ ឬ បោះទុកជាគ្រឿងសំគាល់ឲ្យដឹងព្រំប្រទល់ជាដើម : បោះគោល, គោលវត្ត, គោលចម្ការ, គោលខេត្ត, គោលព្រំប្រទល់ដែន ។
- រូបពាក្យ, រូបសេចក្ដី;
- ច្បាប់, មាត្រា, មាតិកា;
- ភ័ស្ដុតាង, សំអាង, សាក្សី : គោលពាក្យ, គោលសេចក្ដី, និយាយឲ្យមានគោល ។ វាយកូនគោល (ម. ព. កូនគោល; ម. ព. គុលិកា និង គុលី ផង) ។
- ភូមិនៃឃុំរកាពប្រាំ
- ភូមិនៃឃុំមនោរម្យ
- ឃុំនៃស្រុកប្រាសាទសំបូរ
- ភូមិនៃឃុំទួលព្រេជ
- ឃុំនៃស្រុកអង្គរជុំ
- ភូមិនៃឃុំគោល
- ភូមិនៃឃុំពពេល
- ភូមិនៃឃុំស្វាយអង្គ
- ភូមិនៃឃុំក្រសាំង
