ឃុំ
( កិ. ) ខាំងរក្សាមិនឲ្យទៅណាតាមអំពើចិត្ត : ឃុំមនុស្សទោសក្នុងគុក ។ ន. ដំណើរដែលឃុំ : នៅក្នុងឃុំមិនទាន់រួចនៅឡើយ ។
( ន. ) នាទីក្នុងអំណាចមេឃុំមួយ គឺប្រជុំភូមិច្រើន ឬ តិចតាមបញ្ញត្តិរាជការរដ្ឋបាល : មន្រ្តីឃុំ, មេឃុំ, ប្រាក់សម្រាប់ឃុំ ។ ឥឡូវនេះប្រើជា សង្កាត់; មេឃុំហៅថា ចៅសង្កាត់ ។
( គុ. ) ដែលនៅក្ដៅឧណ្ហៗ : ទឹកឃុំ (គ្រាមភាសា និយាយតាមទម្លាប់ដោយភូមិស្រុកខ្លះ) ។