ឃោស្នា បា. ( ន. ) សំដី​គឹកកង, សំឡេង​កង​រំពង, អឺងអាប់; ការ​ប្រកាស, ការ​ស្រែក​ប្រកាស​ឮ​ខ្លាំង​ៗ ផ្សាយ​ដំណឹង​ឲ្យ​សាធារណ​ជន​ដឹង, ការ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ឲ្យ​ឮ​សាយ​សុស​សព្វ​គ្នា ។ ប្រើ​តាម​ទម្លាប់​ចំពោះ​តែ​ការ​ប្រកាស​អង្គាស​វត្ថុ​ផ្សេង​ៗ ធ្វើ​បុណ្យ​ឲ្យ​ទាន; ប្រើ​ជា ន. ឬ គុ. ឬ កិ. ក៏​បាន : សេចក្ដី​ឃោសនា, សំបុត្រ​ឃោសនា​; អាចារ្យ​ឃោសនា​ចង្ហាន់, ឃោសនា​ចតុប្បច្ច័យ (សរសេរ​ក្លាយ​ជា ឃោស្នា តាម​សូរ​សំនៀង​និយាយ​ក៏​មាន; សរសេរ​បែប​នេះ សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​កាព្យ, សរសេរ​ត្រឹម​ត្រូវ​ជា ឃោសនា អ. ថ. ឃោស្នា) ។