(វេយ្យាករណ៍) អនុប្រយោគ, clasuse, propoisiton ( ន. ) ល្បះ​ពាក្យ, ល្បះ​សេចក្ដី ដែល​មាន​ទំនង​ត្រូវ​ដក​ឲ្យ​ដាច់ ឲ្យ​ឃ្លាត : សេចក្ដី​មួយ​ឃ្លា; មើល​កាព្យ​ឲ្យ​ដឹង​ឃ្លា, សរសេរ​ដក​ឃ្លា ។ អនុប្រយោគជាផ្នែកមួយនៃល្បះ/ប្រយោគដែលមានកិរិយាសព្ទស្នូលតែមួយ។ ឧ. - ខ្ញុំស្គាល់មនុស្សម្នាក់។ -ភ្នំពេញជារាជធានីប្រទេសកម្ពុជា។ អនុប្រយោគអាចជា អនុប្រយោគគោល (proposition principale) ឬ អនុប្រយោគរណប (proposition subordonnée)។ ឧ. ល្បះ "ខ្ញុំបានជួបបុរសម្នាក់ដែលជាអ្នកកាសែត។" មានពីរអនុប្រយោគគឺ -អនុប្រយោគគោល: "ខ្ញុំបានជួបបុរសម្នាក់" -អនុប្រយោគរណប: "ដែលជាអ្នកកាសែត"។