( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ដែល​សំយុង​មុខ​ជជ្រុល​មិន​ងើប : ដើរ​ងងុល, ស្រវឹង​ស្រា​ងងុល​; ដំណើរ​ងងុល ។ ប្រើ​ជា កិ. ក៏​បាន : កុំ​ងងុល​ពេក, កំពុង​ងងុល​ខ្លាំង​ណាស់ ។