ងាប់
( កិ. ឬ គុ. ) ស្លាប់, គាំង; និយាយចំពោះតែអនុបាទិន្នករូប មានឈើនិងគ្រឿងចក្រជាដើម : ឈើងាប់, ឫស្សីងាប់, នាឡិកាងាប់ ។ បើចំពោះឧបាទិន្នករូបមានមនុស្សជាដើម គឺជាពាក្យទ្រគោះ : អាចោរកំណាចនោះវាងាប់ទៅហើយ ។ ចំពោះសត្វតិរច្ឆាន គោងាប់, ក្របីងាប់ ។ ងាប់គំនិត គឺផុត, ទាល់អស់ផ្លូវគិតតទៅទៀត ។ ព. គ. ថា : ស្លាប់គំនិត, ផុតគំនិត, ទាល់គំនិត, អស់គំនិត ។