1. (ប្រវត្តិសាស្ត្រ) រដ្ឋដែលមានអត្ថិភាពពីឆ្នាំ២៧ មុនគ.ស. ដល់ឆ្នាំ៤៧៦ នៃគ.ស. និងស្ថិតក្រោមការដឹកនាំរបស់អធិរាច អូហ្គុស (Auguste) ចក្រភពនេះបានរីកចម្រើនដល់កំពូលនាឆ្នាំ១១៧ នៃគ.ស. ក្នុងរាជ្យស្ដេចត្រាហ្សង់ ដោយមានផ្ទៃដីទំហំ ៥០០០០០ គ.ម.២ ហើយគ្របដណ្ដប់លើតំបន់ជុំវិញសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេ មួយផ្នែកនៃទ្វីបអឺរ៉ុប អាហ៊្វ្រិក និងអាស៊ី។ ពួកគោរពសាសនារ៉ូមបុរាណ និងសាសនាគ្រិស្ត។ រាជធានីនៃចក្រភពនេះគឺរ៉ូម និង កុងស្តង់ទីណូប។ គេប្រើភាសាឡាតាំង និង ភាសាក្រិកបុរាណ។ ចក្រភពរ៉ូមបានបែងចែកជាពីរនៅឆ្នាំ៣៩៥ នៃគ.ស. គឺចក្រភពរ៉ូមខាងលិច និង រ៉ូមខាងកើត។ ចក្រភពរ៉ូមខាងលិចបានដួលរលំនៅឆ្នាំ៤៧៦ ឯចក្រភពរ៉ូមខាងកើតបន្តស្ថិតស្ថេររហូតដល់ឆ្នាំ១៤៥៣។ ចក្រភពរ៉ូមជាមហាអំណាចសេដ្ឋកិច្ច វប្បធម៌នយោបាយនិងយោធាដ៏ធំបំផុតមួយក្នុងពិភពលោកនាសម័យនោះ។