( ប. ) ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​ជា​មួយ​នឹង​ពាក្យ​ចង្អៀត : ចង្អៀត​ចង្អល់ គឺ​ចង្អៀត​ពេក​ទាំង​ទី​នៅ ទាំង​ផ្លូវ​ចិត្ត ។