ចៈ តុប-ប៉័ច-ច័យ បា.; សំ. ( ន. ) (ចតុរ៑ + ប្រត្យយ) គ្រឿង​សម្រាប់​អាស្រ័យ ៤ យ៉ាង គឺ ចីវរ គ្រឿង​ស្លៀក​ដណ្ដប់, បិណ្ឌបាត អាហារ, សេនាសនៈ លំនៅ, គិលានភេសជ្ជៈ ថ្នាំ​រំងាប់​ជំងឺ, រំងាប់​រោគ (ពាក្យ​សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​វិន័យ​ខាង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា) ។