ចៈ តុ រ៉័ង សំ. បា. ( គុ. ឬ ន. ) (ចតុរំស) ដែល​មាន​ជ្រុង ៤; បួន​ជ្រុង, ក្រឡា ៤ ជ្រុង​ស្មើ​ភាគ (ម. ព. ចត្វ័ង្ស, ចតុរស្ស ទៀត​ផង) ។