ច័ន-ទៈ គៈ តិកាល បា. ( ន. ) កាល​រដូវ​ដែល​កំណត់​តាម​ដំណើរ​ព្រះ​ចន្ទ​ក្នុង​ឆ្នាំ​មួយ​ៗ ចែក​ជា​រដូវ​មាន ៣ គឺ ហេមន្តៈ រដូវ​រងា មាន ៤ ខែ រាប់​តាំង​ពី​ថ្ងៃ ១ រោច ខែ​កត្ដិក ទៅ​ដល់​ថ្ងៃ​ពេញ​បូណ៌មី​ខែ​ផល្គុន; គិម្ហៈ រដូវ​ក្ដៅ​មាន ៤ ខែ រាប់​ពី​ថ្ងៃ ១ រោច​ខែ​ផល្គុន ទៅ​ដល់​ថ្ងៃ​ពេញ​បូណ៌មី​ខែ​អាសាឍ; វស្សានៈ រដូវ​ភ្លៀង​មាន ៤ ខែ រាប់​ពី​ថ្ងៃ ១ រោច​ខែ​អាសាឍ ទៅ​ដល់​ថ្ងៃ​ពេញបូណ៌មី​ខែ​កត្ដិក; រួម​ទាំង​បី​រដូវ ជា ១២ ខែ ត្រូវ​ជា ១ ឆ្នាំ, តែ​បើ​ឆ្នាំ ដែល​មាន​អធិកមាស​លើក ខែ​អាសាឍ ២ ដង នោះ ត្រង់​គិម្ហរដូវ​មាន ៥ ខែ គឺ​រាប់​ពី​ត្រឹម​ថ្ងៃ ១ រោច​ខែ​ផល្គុន ទៅ​ដល់​ថ្ងៃ​ពេញ​បូណ៌មី​ខែ​ទុតិយាសាឍ, ឆ្នាំ​នោះ​មាន ១៣ ខែ, ហៅ​ថា ឆ្នាំ​មាន​អធិកមាស ។ បើ​ឆ្នាំ​មាន​អធិកវារៈ ត្រង់​ខែ​ជេស្ឋ​ត្រូវ​មាន ៣០ ថ្ងៃ ខុស​ពី​ធម្មតា ។