ច-លីលា សំ. បា. ( កិ. ) (ចរ “ដើរ” + លីលា ឬ លិឡ្ហា “ដំណើរ​កែក្រាយ; លេង; កំសាន្ត” ) ន. ដើរ​លេង​កំសាន្ត, ដើរ​យាងយាស​តាម​ការ​ស្រួល, ដើរ​បោះ​ជំហាន​វែង​ៗ តែ​សម្រៀម​ៗ ដោយ​អាការ​យីកយោគ : ស្ដេច​ចរ​លីលា​កំសាន្ត ទើប​ស្ដេច​វិល​ថ្កាន ប្រាង្គ​ប្រាសាទ​វិញ ។