ចេតនា
ចេ តៈ ន៉ា សំ. បា. ( ន. ) គំនិតដែលនាំចិត្តឲ្យភ្នក, ឲ្យផ្ដួចគិត ។ ចេតនានេះជាតួចេតសិកដែលដឹកនាំចិត្តឲ្យចេះគិត ។ ចេតនាកម្ម (--កាំ) អំពើដែលសម្រេចដោយចេតនាឬដែលកើតឡើងដោយចេតនា ។ ចេតនារម្មណ៍ (--រ៉ម់) អារម្មណ៍របស់ចេតនា, ធម្មជាតជាទីរីករាយនៃចិត្ត ។