ចោរ
ចោ សំ.; បា. ( ន. ) (ចៅរ) ជនអ្នកលួចគេ, ល្មួច : ចោរឆក់ ចោរអ្នកឆក់ទ្រព្យគេ ។ ចោរប្លន់ ចោរអ្នកប្លន់គេ ។ ចោរព្រៃ ចោរដែលវេលាថ្ងៃពួននៅតែក្នុងព្រៃ វេលាយប់ចេញលួច ឬប្លន់គេ (ច្រើនតែចោរប្លន់) : ចោរព្រៃមានចោរស្រុកជារនុក ជាអ្នកឲ្យការណ៍ ទើបអាចលួចឬប្លន់អ្នកស្រុកបាន, ដូចមនុស្សកាច ឬមនុស្សខូចដែរ បើគ្មានគ្នីគ្នាចូលដៃ សមគំនិតកាន់ជើងទេ ក៏កាចខូចពុំកើតឡើយ ។ គុ. ស្រ្តីដែលខូចលួចក្បត់ចិត្តប្ដីជាចោរលួចទ្រព្យគេ ហៅថា ចោរី ។ល។