( ន. ) អវយវៈ​សត្វ​ស្លាប ត្រង់​កន្លែង​ដែល​កាង ដែល​សម្លប​បាន : ចំអេង​មាន់ ។ គុ. ស្លាម​ចំអេង គឺ​ចំហៀង​ស្លាប​ត្រង់​ចំអេង ។