ច័ន

1. ( ន. ) ឈ្មោះ​ឈើ​មាន​ផ្លៃ កាល​នៅ​ខ្ចី​មាន​រស​ចត់ លុះ​ដល់​ទុំ មាន​ក្លិន​ក្រអូប​ប្រហើរ​ឈ្ងប់ មាន​រស​ផ្អែម​ប្រើ​ជា​បង្អែម ។ មាន ២ ប្រភេទ​គឺ មាន​ផែ្ល​មូល, មាន​ផ្លែ​សំប៉ែត​ទ្រមៀច​ៗ នេះ​ច្រើន​ហៅ មាក់​ប៉ែន ពុំ​សូវ​ដែល​មាន​គ្រាប់​ទេ ។ ចាន់