ឆែប
- ( កិ. ) របេះមុខ, របេះហាម ។
- គុ. ដែលរបេះមុខ, របេះហាម : ចានឆែប, កាំបិតឆែប, ចបឆែប ។ ឆែបឆប ផ្គាប់ផ្គុននាយអាយឲ្យតែខាងបានស្រួល ។ ឆែបមាត់ ឬ មាត់ឆែប បបូរមាត់ដែលដាច់ឬដែលខ្វះពីកំណើតមានសណ្ឋានជារង្វះច្រហ ។ ឆែបឆួង ឆែបគ្រហួង (ម. ព. ឆួង ផង) ។
- ស្រុកនៃខេត្តព្រះវិហារ