( កិ. វិ. ឬ គុ. ) អឺង​កង​ដោយ​ជ្រួល​ជ្រើម, ដោយ​ផ្អើល : និយាយ​ឆោឡោ, ឮ​សូរ​មាត់​ឆោឡោ; មនុស្ស​ឆោឡោ ។ ប្រើ​ជា ឆោប្រឡោ ក៏​មាន ។