( គុ. ឬ កិ.វិ. ) ដែល​មាន​ចម្ងាយ : ស្រុក​ឆ្ងាយ; ទៅ​ឆ្ងាយ, នៅ​ឆ្ងាយ ។ ព. ផ្ទ. ជិត, ទៀប, ក្បែរ, ប្រប ។