( ន. ) គំនរកណ្ដាប់ស្រូវទុំដែលគេរៀបជារបៀបខ្ពស់ត្រឹមត្រង់ ផ្អាប់ទុកឲ្យងាយបោកងាយបែន គឺឲ្យគ្រាប់ស្រូវជ្រុះអស់ : កណ្ដាប់ ២ ឆ្នឹម, ឆ្នឹមកណ្ដាប់រលំរេលដោយត្រូវខ្យល់ព្យុះធំបោកបក់ ។
