( ន. ) ប្រឆេះ​ដាក់​រំសេវ​កំបាំង សម្រាប់​អុជ​បន្ត​ភ្លើង​ឲ្យ​ឆ្លង​ទៅ​ឆេះ​នៅ​កន្លែង​ឯ​ទៀត ។ ក្ដារ​ខ្មុក​សម្បុរ​ខ្មៅ ឬ​បន្ទះ​ថ្ម​ខ្មៅ សម្រាប់​សរសេរ​អក្សរ​ដោយ​ដី-ស : ក្ដារ​ឆ្នួន ។ រោង​ថែវ​មាន​ផ្លូវ​កំបាំង​ឬ​ផ្លូវ​មាន​គ្រឿង​បាំង សម្រាប់​ពួក​ស្រ្តី​ឥស្សរ​ជន​ចរ​ចេញ​ចូល ។