ឆ្លក
( កិ. ) លកពោះផ្ដៅឬលកឈើ លកឫស្សី យកសាច់ខ្លះ : ឆ្លកកុំឲ្យវៀចអ្ហឺ !
( គុ. ) ដែលមានពណ៌ដិតមិនស្មើ សំពត់ឆ្លក ។
( ន. ) សត្វមួយប្រភេទពួកស្ការ, ពួកកំពីងដូង ។ Share on twitterShare on google_plusone_shareMore Sharing Services 0
Print រូបភាព
ភិនភាគ៖ ឆ្លកមានរាងតូចដែលមានប្រវែងក្បាល-ដងខ្លួនពី ៣៣-៤៣ស.ម កន្ទុយសំពោងប្រវែងពី ១៥-២៣ស.ម និងមានទម្ងន់១-៣គ.ក នៅពេលពេញវ័យជើងរបស់វាមានភាពប្រហាក់ប្រហែលប្រភេទសត្វជ្រូកពោន។ វាមានជើងខ្លី ក្រញុំាំធំ ក្រចកវែងងាយស្រួលក្នុងការកាយដី និងពូកែឡើងដើមឈើ។ វាមានសម្បុរត្នោត ឬប្រផេះ ដោយមានរោមខ្លីៗនៅផ្នែកពោះ។ វាមានក្បាលពណ៌ស មានស្នាមពណ៌ខ្មៅពេញផ្ទៃមុខរហូតដល់ច្រមុះ និងមានឆ្នូតខ្នងពណ៌សចាប់ពីក្បាលរហូតដល់គល់កន្ទុយ។ ជីវសាស្ត្រ៖ ឆ្លកមានរស់នៅគ្រប់ប្រភេទព្រៃរហូតដល់វាលស្មៅ។ វាជាសត្វរាត្រីចរ ប៉ុន្តែវាក៏មានសកម្មភាពពេលថ្ងៃផងដែរ ក្នុងរយៈពេលមិនលើសពី ២-៣ម៉ោង។ ប្រភេទនេះភាគច្រើនដេកពេលថ្ងៃនៅតាមរូងចាស់។ ភាគច្រើនវារស់នៅលើដី ហើយពេលខ្លះវានៅលើដើមឈើផងដែរក្នុងពេលរកចំណី។ ចំណីរបស់វារួមមាន សត្វល្អិត ខ្យងក្តក់ កណ្តូប ជន្លេន ចង្រឹត កង្កែប គីង្គក់ ថ្លែន បង្គួយ សត្វស្លាប ផ្លែឈើ។
រប៉ាយរស់នៅ៖ ឆ្លកមាននៅកម្ពុជាក្នុងទីជម្រកសមស្រប និងមានវត្តមានផងដែរនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ប្រទេសនេប៉ាល់ ឥណ្ឌាភាគខាងត្បូង ភូមា ចិន វៀតណាម និងថៃ។
ស្ថានភាពអភិរក្ស៖ ឆ្លកស្ថិតក្នុងក្រុមប្រភេទមានដោយបង្គួរ និងមានចុះក្នុងបញ្ជីក្រហម IUCN (LR/LC) ជាប្រភេទរងគ្រោះថ្នាក់តិចតួច។ ប្រភេទនេះកំពុងរងគ្រោះ ដោយសារការទាក់ចាប់ និងការទន្ទ្រានទីជម្រោករបស់វា។