( កិ. ) ធ្វើ​ការ​រចនា​ក្បាច់​ដោយ​ដាប់ ដោយ​ទម្លុះ​សាច់​ឈើ សាច់​ដែក​ជា​ដើម : ឆ្លាក់​ឆ្លៀត (ព. ប្រ.) ចចាក់​ចចុច, លៃលក​ឲ្យ​កើត​ការ ។