( កិ. ឬ គុ. ) ទ្រាន់; ច្រើន​ប្រើ​ជា​បរិវារ​សព្ទ​របស់​ពាក្យ ជិន និង ឆ្អែត : ជិន​ឆ្អន់​, ឆ្អែត​ឆ្អន់ ។