( កិ. ) អស់​ឃ្លាន, អស់​ស្រេក, បាន​ចម្អែត​ហើយ, ស្រេច​ការ​បរិភោគ​ហើយ; គ្រប់​គ្រាន់, បរិបូរ ។ ឆ្អែត​ឆ្អន់ ឆ្អែត​បរិបូណ៌​ដរាប​ដល់​ជិន​ឆ្អន់​លែង​ត្រូវ​ការ​បរិភោគ​ទៀត ។ ឆ្អែត​ឆ្អល់ ឆ្អែត​ត្រា​តែ​ឆ្អល់​ពោះ ។