ជៈនៈកៈ ឬ ជៈនក់ សំ. បា. ( ន. ) បុរសអ្នកបង្កើតកូន (បិតា); ច្រើនប្រើជារាជសព្ទ : ព្រះជនក, សម្ដេចព្រះជនក ។ ឈ្មោះរឿងជាតកមួយក្នុងមហាជាតកទាំង ១០ (ម. ព. ជាតក ផង) ។