សំ.; បា. ( ន. ) (ជន + អនុគ្រហ; ជន + អនុគ្គហ) ការ​ទំនុក​បម្រុង​ដល់​សាធារណ​ជន មិន​រើស​មុខ (សម្រាប់​ឥស្សរជន​ជាន់​ខ្ពស់​ដែល​មាន​អានុភាព​ច្រើន) ។