សំ.; បា. ( ន. ) (ជន + អាស្រ័យ; ជន + អាសយ) ទីអាស្រ័យនៅរបស់ពួកជន; ទីសម្នាក់, សំចតសម្រាប់សាធារណជន, សាលាសម្នាក់ ។
