ជន្លង់
- ជន់-លង់ ( ន. ) ឈើឬឫស្សី ដែលគេជីកដាំបញ្ឈរដូចជាសសរសម្រាប់ឲ្យម្លូឬម្រេចវារតោងឡើង : ជន្លង់ម្លូ, ជន្លង់ម្រេច ។
- ឈ្មោះវល្លិឡើងទ្រើងមួយពួក, ច្រើនដាំជាប្រយោជន៍ប្រើធ្វើថ្នាំត្រជាក់, ធ្វើជាបន្លែឬស្រុសធ្វើជាអន្លក់ក៏បានខ្លះ : វល្លិជន្លង់, ស្ Basella alba Linn ជន្លង់ គឺជាប្រភេទរុក្ខជាតិម្យ៉ាង មានសណ្ឋានជាវល្លិវាឡើងទ្រើង។ រុក្ខជាតិនេះប្រហែលមានដើមកំណើត ក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ហើយគេនិយមដាំគ្រប់ប្រទេសក្ដៅ។ រុក្ខជាតិប្រភេទនេះ គេអាចយកធ្វើគ្រឿងបន្លែសម្រាប់ម្ហូបស្ងោរ ឬឆា។ល។ ចំណែកគ្រាប់របស់រុក្ខជាតិនេះមានទឹកដមម្យ៉ាងពណ៌ក្រហម សម្រាប់ដាក់នំឲ្យមានពណ៌ល្អ។ ដោយឡែក គ្រូផ្សំថ្នាំ គេយកទឹកដមនេះ ផ្សំជាថ្នាំសម្រាប់ដាក់ភ្នែក។ ស្រុកខ្មែរយើង ប្រជាជនតាមស្រុកចំការ គេតែងស្ងោរដើមជន្លង់ឲ្យក្មេងៗ ផឹកកុំឲ្យទល់លាមក ឬមួយស្ត្រីកំពុងសម្រាលកូន ដើម្បីឲ្យកូនឆាប់សម្រាប់កូន និងជួយស្ត្រីជាម្ដាយ។ Share on twitterShare on google_plusone_shareMore Sharing Services
0
Print រូបភាព
រុក្ខជាតិ ជន្លង់ គឺជាប្រភេទរុក្ខជាតិម្យ៉ាង មានសណ្ឋានជាវល្លិវាឡើងទ្រើង។ រុក្ខជាតិនេះប្រហែលមានដើមកំណើត ក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ហើយគេនិយមដាំគ្រប់ប្រទេសក្ដៅ។ រុក្ខជាតិប្រភេទនេះ គេអាចយកធ្វើគ្រឿងបន្លែសម្រាប់ម្ហូបស្ងោរ ឬឆា។ល។ ចំណែកគ្រាប់របស់រុក្ខជាតិនេះមានទឹកដមម្យ៉ាងពណ៌ក្រហម សម្រាប់ដាក់នំឲ្យមានពណ៌ល្អ។ ដោយឡែក គ្រូផ្សំថ្នាំ គេយកទឹកដមនេះ ផ្សំជាថ្នាំសម្រាប់ដាក់ភ្នែក។ ស្រុកខ្មែរយើង ប្រជាជនតាមស្រុកចំការ គេតែងស្ងោរដើមជន្លង់ឲ្យក្មេងៗ ផឹកកុំឲ្យទល់លាមក ឬមួយស្ត្រីកំពុងសម្រាលកូន ដើម្បីឲ្យកូនឆាប់សម្រាប់កូន និងជួយស្ត្រីជាម្ដាយ។
[ដកស្រង់ពីសៀវភៅ៖ វចនានុក្រមការប្រើប្រាស់រុក្ខជាតិក្នុងប្រទេសកម្ពុជា]
- ភូមិនៃអតីតឃុំសាលាកំរើក
- ភូមិនៃសង្កាត់សាលាកំរើក