( ន. ) ឈ្មោះ​វេលា​ដែល​កំណត់​យក​ស្រមោល​ព្រះ​អាទិត្យ​ថា​មាន​ជោគ (តាម​លិទ្ធិ​ព្រាហ្មណ៍) : ពេលា​ជាន់​ឆាយ (ម. ព. ឆាយា ផង) ។