( ន. ) សំពត់​សំយុង​ពី​ខាង​មុខ​គ្រប​លើ​ភ្លៅ​ទាំង​ពីរ (គ្រឿង​ល្ខោន) ។ សក់​ត្រង់​ជាយ​ខាង​ៗ ដែល​សល់​ពី​កន្លែង​ថ្ពែក ក៏​ហៅ​ថា ជាយ​គ្រែង ដែរ ។ សរីរាវយវៈ​ទាំង​ពីរ​ខាង​នៃ​ខ្លួន​កន្ធាយ​ឬ​បបែល ក៏​ហៅ​ថា ជាយ​គ្រែង ដែរ ។